Στην Ελλάδα το βασικό πρόβλημα ερπετών είναι οι έχιδνες (οχιές).Τα φίδια χωρίς δηλητήριο λέγονται «άγλυφα». Τα φίδια με δηλητήριο στα μπροστινά δόντια λέγονται «προτερόγλυφα» (είναι πολύ επικίνδυνα) και τα φίδια με δηλητήριο στα πίσω δόντια λέγονται «οπισθόγλυφα» (είναι λιγότερο επικίνδυνα). Όλα τα ανωτέρω φίδια μπορεί να δαγκώσουν. Ειδικότερα, τα ακίνδυνα «άγλυφα» ερπετά (χωρίς δηλητήριο) αφήνουν αποτύπωμα της σιαγόνας πάνω στο δέρμα. Στα «οπισθόφλυφα» μετά το δάγκωμα μένουν στο δέρμα εκδορές. Τέλος το δάγκωμα των «προτερόγλυφων» πού είναι τα πλέον επικίνδυνα αφήνει στο δέρμα δύο τρυπίτσες από τα δύο μπροστινά δόντια. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για το γιατρό ώστε να γνωρίζει από πού προήλθε το τσίμπημα και τι πρέπει να κάνει. Κατά κανόνα δύο τρυπίτσες σημαίνουν τσίμπημα έχιδνας.

Στα Νοσοκομεία χρησιμοποιείται ενίοτε ένας ήπιος αντιεχιδνικός ορός, (Serum Antivipera) Ιταλικής παραγωγής, ως αντίδοτο, αλλά σταδιακά τείνει να καταργηθεί λόγω παρενεργειών Η καλύτερη πρώτη βοήθεια σε ασθενή με τσίμπημα φιδιού, μέχρι τη διακομιδή σε Νοσοκομείο, είναι η χορήγηση μιας ένεσης Κορτιζόνης (Solu Cortef, ή Solu Medrol 250mg ενδομυϊκώς) και ένα παυσίπονο μαζί με την καθησύχαση στον ασθενή ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του. Συνήθως ο ασθενής εξέρχεται σε 4 μέρες. Είναι σπάνιο να πεθάνει άνθρωπος από τσίμπημα φιδιού στην Ελλάδα.

Οι οχιές δεν κυνηγούν και δεν επιτίθενται ποτέ στον άνθρωπο εάν δεν νιώσουν ότι απειλούνται ή πατηθούν. Εάν πλησιάσουμε σε απόσταση λιγότερο από 60 εκ. μπορεί η οχιά να κάνει κάποια εκτίναξη για να προσπαθήσει να δαγκώσει. Τα περισσότερα δήγματα οχιάς στον άνθρωπο είναι «στεγνά» και προειδοποιητικά, χωρίς την έγχυση δηλητηρίου. Αν δεχθεί κάποιος δηλητηριώδες δήγμα από οχιά, απαιτείται έγκαιρη ιατρική φροντίδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις ο θάνατος του θύματος συνήθως επέρχεται είτε από αναφυλακτικό σοκ, είτε από την πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Εάν σας τσιμπήσει κάποιο φίδι η κάποιον που είναι μαζί σας αρχικά πρέπει να κρατήσετε την ψυχραιμία σας. Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του θύματος στην πλησιέστερη ιατρική μονάδα τηλεφωνώντας εκ των προτέρων και αναφέροντας το συμβάν και τον τύπο του φιδιού ώστε να χορηγηθεί αντιοφικός ορός.  Μόνο εάν δείτε τις χαρακτηριστικές δυο τρυπούλες πρόκειτε για τσίμπημα οχιάς ειδάλλως το φίδι που σας τσίμπησε είναι ακίνδυνο. Ακινητοποιούμε το θύμα, ώστε να μειώσουμε (θεωρητικά) το βασικό μεταβολισμό και την εξάπλωση του δηλητηρίου. Δεν κάνουμε καμία περίδεση. Το δηλητήριο κινείται μέσω της λεμφικής κυρίως κυκλοφορίας και η περίδεση, ειδικά αν είναι και ίσχαιμη (δηλαδή με συνοδό απόφραξη των αρτηριών) μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά. Δεν κάνουμε τομές με μαχαιρίδια και δεν αναρροφάμε αίμα από την πληγή (ειδικά με το στόμα!). Η καταστροφή των ιστών και ο πόνος που προκαλείται έτσι, είναι πολύ πιο επικίνδυνα από το 6% του δηλητηρίου που έχει υπολογιστεί ότι απομακρύνεται με τις άνω μεθόδους. Πλένουμε το τραύμα με ήπια αντισηπτικά (π.χ. σαπούνι με νερό, οξυζενέ κ.λ.π.). Δεν τοποθετούμε πάγο. Δεν δίνουμε στο θύμα να πιει αλκοόλ, ούτε ισχυρά παυσίπονα.

Το δηλητήριο της οχιάς είναι επικίνδυνο για την υγεία μας. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από την ποσότητα του δηλητηρίου που έχει εγχυθεί και συνήθως είναι:
 Πρήξιμο και έντονος καυστικός πόνος γύρω από το δήγμα.
 Ερύθημα γύρω από το τραύμα.  Αιμωδία και αργότερα παράλυση του δαγκωμένου άκρου.
 Ναυτία και εμετός.
 Ασθενικός σφυγμός, χαμηλή αρτηριακή πίεση, αδυναμία.
 Αιμωδία της γλώσσας και του στόματος.
 Μαζική εφίδρωση.
 Πυρετός με ή χωρίς ρίγος.
 Μυϊκός τρόμος.
 Σπασμοί
 Διπλωπία.
 Πονοκέφαλος.
Σπανιότερα συμπτώματα μπορεί να είναι:
Κρίση πανικού. Συμβαίνει αμέσως. Αντιμετωπίζεται με καθησυχασμό ή ένεση Valium.
Αλλεργικό σοκ (αναφυλακτικό σοκ), ή οίδημα του λάρυγγος ή αλλεργία στο δέρμα. Συμβαίνει μέσα σε λεπτά ή ώρες. Αντιμετωπίζεται με ένεση Κορτιζόνης, ένεση Αδρεναλίνης και ένεση αντιϊσταμινικού.
Καταπληξία (περιφερική κυκλοφοριακή ανεπάρκεια). Συμβαίνει σε λεπτά ή ώρες.
Κλινικά σημεία παράλυσης μυών από νευροτοξίνη. Εκδηλώνεται με μυϊκή αδυναμία ή αδυναμία αναπνοής.
Κλινικά σημεία βλάβης στοιχείων του αίματος από αιματοτοξίνη. Εκδηλώνεται μετά το πρώτο 24ωρο.
Οξεία Νεφρική ανεπάρκεια σπάνια από κυτταροτοξίνες δρώσες στο νεφρικό παρέγχυμα.
Κλινικά σημεία μόλυνσης του τραύματος, από κοινά μικρόβια ή σπανιότατα από τέτανο.

Τα φίδια, το χειμώνα βρίσκονται σε χειμερία νάρκη και εμφανίζονται την πάλι την άνοιξη και το καλοκαίρι. Πιο συχνά θα βρούμε φίδια σε πεδινές περιοχές, ιδίως όπου υπάρχουν νερά (λίμνες, ποτάμια, στάσιμα ύδατα) παρά στο ορεινό περιβάλλον. Για να αποφύγουμε τα φίδια στην κατοικία μας να μην τους παρέχουμε καταφύγιο. Δηλαδή να μην διατηρούμε στους κήπους μας πετροσορούς ή σορούς ξύλων. Να μην διατηρούμε ψηλά χόρτα ή πυκνή βλάστηση στον κήπο μας Να φράσσουμε όλες τις εξωτερικές σχισμές και τρύπες από όπου θα μπορούσαν να μπουν στον κήπο ή το σπίτι μας. Επίσης αποφεύγουμε να αφήνουμε τις εξώπορτες ανοιχτές. Να μην τους παρέχουμε νερό, συνεπώς να μη διατηρούμε λιμνούλες, ή μονίμως βρεγμένο γκαζόν. Όταν πάμε σε αγροτικές περιοχές και στην ύπαιθρο είναι φρόνιμο να είμαστε προσεχτικοί. Τα φίδια είναι ποιο δραστήρια και πιο επικίνδυνα τις απογευματινές και νυχτερινές ώρες. Οι ειδικοί όμως, διαψεύδουν όλα τα παραπάνω και επιμένουν πως τα φίδια επιτίθενται μόνον όταν ενοχληθούν. Ένας προληπτικός τρόπος αποφυγής των φιδιών είναι το «βαρύ» βάδισμα και η πρόκληση δονήσεων στο έδαφος, ώστε να γίνεται αισθητή η παρουσία μας. Οι μπότες, οι χονδρές κάλτσες και τα χονδρά επίσης παντελόνια, είναι απαραίτητα όταν περπατάμε σε μέρη που δεν γνωρίζουμε καλά. Εάν καταλήξουμε σε κατάλυμα και σε χώρο ανάπαυσης που δεν γνωρίζουμε και ήταν κλειστός μεγάλο διάστημα ελέγχουμε πολύ προσεκτικά τον χώρο που θα κοιμηθούμε και την περιοχή. Εάν μένετε σε αγροτική περιοχή καλά είναι να οχυρώσετε το κτήριο σας με απωθητικά φιδιών για την ασφάλεια σας.

Αν συναντήσουμε ένα φίδι στο σπίτι ή τον κήπο μας, και αυτό είναι κάτι που δεν το επιθυμούμε, δεν θα πρέπει να το σκοτώσουμε ή να το κυνηγήσουμε. Το φίδι δεν έχει κανέναν λόγο να μείνει σε έναν χώρο χωρίς τροφή και θα φύγει μόνο του αρκεί να βρει ανοικτό το πέρασμα από το οποίο μπήκε. Αν βέβαια υπάρχει τροφή -όπως ποντίκια- μέσα στο σπίτι, τότε φίδι δεν είναι το πιο σημαντικό μας πρόβλημα. Καλά θα ήταν να απομακρύνουμε παιδιά, κατοικίδια ζώα και ανθρώπους που φοβούνται. Καλά θα είναι να μην ασχοληθούμε άλλο μαζί του για να μην νιώθει ότι απειλείται και να φωνάξουμε κάποιον αρμόδιο . Αν αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε υποστήριξη απευθυνόμαστε σε επίσημο φορέα που δραστηριοποιείται σε θέματα ερπετών (όπως Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία, Κέντρα Περίθαλψης Άγριων Ζώων, Μ.Γ.Φ.Ι.). Σε αστικές περιοχές μπορούμε να απευθυνθούμε και στην Πυροσβεστική και να απευθυνθούμε σε μια εταιρεία για φιδοαπώθηση που θα οχυρώσει τον χώρο μας και με τα ειδικά σκευάσματα θα απομακρύνει το φίδι που βρίσκετε ήδη στον χώρο σας.