Τα τσιμπούρια ή οι κρότωνες είναι παράσιτα, περισσότερο γνωστοί, είναι αρθρόποδα που συγγενεύουν με τις αράχνες, τους σκορπιούς και τα ακάρεα. Διαφέρουν από τα έντομα στην απουσία φτερών, κεραιών και συνθέτων οφθαλμών. Το σώμα τους διαιρείται σε δυο βασικά τμήματα, γνάθο σώμα και το ίδιο σώμα. Το σώμα  ώμος φαίνεται ενιαίο και φέρει 4 ζεύγη ποδιών με εξαίρεση του προνυμφών του τσιμπουριών που φέρουν 3 ζεύγη.
Το παρασιτικό ζωύφιο έχει οκτώ πόδια και κεραίες. Μοιάζει στο μέγεθος με κουκούτσι σταφυλιού γκριζωπού χρώματος, όταν είναι νηστικό. Όταν όμως είναι χορτάτο το μέγεθος της κοιλιάς του διογκώνεται. Το δέρμα του είναι ελαστικό.Οι κρότωνες είναι μεγάλου μεγέθους ακάρεα. Μερικά είδη όταν είναι πλήρως διογκωμένα με αίμα , έχουν μήκος μεγαλύτερο από 25χιλ. Το μήκος των ενηλίκων όταν είναι νηστικά είναι 2-6 χιλ. για τα αρσενικά και 3-16 χιλ. για τα θηλυκά. Το σώμα τους είναι νωτοκοιλιακά πεπλατυσμένο και σακόμορφο στην εξωτερική μορφή.

Ο βιολογικός κύκλος ακολουθεί τη γενική μορφή των ακάρεων. Όλα τα είδη έχουν προνύμφες με έξι πόδια ενώ τα νυμφικά στάδια αναλόγως το είδος μπορεί να είναι από 1-8. Για να συμπληρώσουν τον βιολογικό τους κύκλο χρειάζονται από 1 -3 ξενιστές. Είναι εκτοπαράσιτα θηλαστικών , ερπετών , πτηνών , ενώ σπανιότερα αμφίβιων. Τα ενήλικα χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις τους πηδούν επάνω στον ξενιστή , καθώς αυτός διέρχεται από τα χόρτα . Αφού τραφεί , το αναπαραγωγικό ώριμο θηλυκό εγκαταλείπει τον ξενιστή και αποθέτει τα αυγά του σε κάποια κατάλληλη θέση στο περιβάλλον. Από τα αυγά εκκολάπτονται οι νεαρές εξάποδες προνύμφες. Οι προνύμφες αναζητούν κάποιον ξενιστή και αναρριχώνται σε αυτόν. Έπειτα από τις εκδύσεις εξελίσσονται σε ενήλικα. Τα θηλυκά εγκαταλείπουν τον ξενιστή τους προκειμένου να βρουν κατάλληλες θέσεις απόθεσης των αυγών τους.

Θα τα συναντήσουμε σε περιοχές με χορτάρι και βλάστηση όπου και παραμένουν ενεργοί , ακόμη και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Επάνω στο ζώο θα τα συναντήσουμε κοντά σε περιοχές που καλύπτονται από λεπτό δέρμα και έχουν μεγάλη αιμάτωση. Τέτοιες περιοχές είναι γύρω από το στόμα, πίσω ή μέσα στα αυτιά, πάνω από τα μάτια, στις μασχάλες.
Στον άνθρωπο συνήθως παρατηρείται στην περιοχή του δήγματος ελαφριά ερυθρότητα, χωρίς όμως να εμφανίζεται πόνος ή κνησμός. Επομένως το τσίμπημα από τα τσιμπούρια δε γίνεται εύκολα αντιληπτό. Μπορεί να μεταδώσουν ασθένειες όπως η νόσος του Lyme και ο πυρετός τωνβραχωδών ορών.